စိတ္ေရာဂါကု ဆရာ၀န္တစ္ဦးဟာ မနက္တိုင္း လုပ္ေနက်အတိုင္း လူနာေတြကို လွည့္လည္
ၾကည့္႐ႈပါတယ္။
လူနာခန္း တစ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားတဲ့အခါ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီး သူ႔လက္၀ါးေစာင္းကို
လႊသဏၭာန္လုပ္လို႔ သစ္သားစေလး တစ္ခုကို ျဖတ္ေနတဲ့ လူနာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ မ်က္ႏွာၾကက္တန္းကိုခိုၿပီး တန္းလန္းႀကီးရပ္ေနတဲ့ ေနာက္လူနာတစ္ဦးကိုလည္း
ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
ဆရာ၀န္ (ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူနာကို) - "ဘာလုပ္ေနတာလဲကြ"
လူနာ (စိတ္တိုတဲ့ပံုစံ) - "သစ္သားစကို လႊနဲ႔ ျဖတ္ေနတာေလ၊ မျမင္ဘူးလား"
ဆရာ၀န္ - "ဟုိတစ္ေယာက္က မ်က္ႏွာၾကက္တန္းကိုခိုၿပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
လူနာ - "အာ.. သူက ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလ။ နည္းနည္း႐ူးေနတာ။ သူက သူ႔ကိုယ္သူ 'မီးသီး' လို႔
ထင္ေနတာ"
ဆရာ၀န္ - "သူက မင္းသူငယ္ခ်င္းဆိုရင္ သူထိခိုက္ဒဏ္ရာမရခင္ ေအာက္ကို
ဆင္းလာသင့္တယ္လို႔ မင္း မထင္ဘူးလား"
လူနာ - "ဘာေျပာတယ္။ ဒါဆို က်ဳပ္က အေမွာင္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ရမွာလား"
ဘယ္သူေရးမွန္းမသိ
ကူးခ်သည္....
No comments:
Post a Comment