==========================
ထုိအာပတ္သည္ ကုစား၍ရေသာ အာပတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အင္မတန္ႀကီးေလးေသာ အျပစ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုစားရာ၌ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးပါးလံုးတြင္ သံဃာပါဝင္မွသာ ကုစားႏိုင္ေသာ သိကၡာပုဒ္ (၁၃) ပါးျဖစ္သည္။
သံဃာဒိသိသ္ (၁၃) ပါးမွာ-
(၁) သာယာစိတ္ျဖင့္ လံု႔လျပဳ၍ သုက္မလႊတ္ရ၊
[ရဟန္းမ်ား မထိမကိုင္ေကာင္းေသာ အရာဝတၳဳမ်ားမွာ
၁- အမ်ဳိးသမီး၊
၂- အမ်ဳိးသမီး၏ အသံုးေဆာင္မ်ား၊
၃- အမ်ဳိးသမီး ရုပ္ပံု, ဓါတ္ပံု, ရုပ္တု၊
၄- စပါးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၅- ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၆- ထန္းသီး, အုန္းသီး, ငွက္ေပ်ာသီး စေသာ အသီးအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၇- ရတနာအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၈- ေငြစကၠဴ, ေငြအသျဟအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၉- လက္နက္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊
၁၀- တူရိယာအမ်ဳိးမ်ဳိး စသည္တို႔ကို ထိကိုင္လွ်င္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္သည္။ အမ်ဳိးသမီးကို သာယာစိတ္ျဖင့္ ထိကိုင္လွ်င္ သံဃာဒိသိသ္။]
(၃) ကာမရာဂႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ညစ္ညမ္းစကား မေျဟဆိုရ၊ (အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ပခံုးေအာက္ ဒူးဆစ္အထက္အတြင္းရွိ အဂၤါမ်ား)
(၄) ေမထုန္အလွဴမခံရ၊
(၅) ေအာင္သြယ္ေပးျခင္း မလုပ္ရ၊
(၆) ေက်ာင္းဒါယိကာမရွိဘဲ ပမာဏထက္လြန္ေသာ အဂၤေတအေခ်ာကိုင္ေက်ာင္း မေဆာက္ရ၊
(၇) ေက်ာင္းေဆာက္လို၍ သစ္မခုတ္ရ။ (ေက်ာင္းမေဆာက္အပ္ ေသာအရပ္။ ေဆာက္အပ္သည့္အ႐ပ္ပင္ ျဖစ္ပါေစ ႐ဟန္းသည္ သစ္မခုတ္႐ပါ။)၊
(၈) ပါရာဇိကျဖင့္ အေၾကာင္းမဲ့ မစြပ္စြဲရ။ (စြပ္စြဲႏိုင္ေသာ အေၾကာင္းရင္းရွိလွ်င္ အာပတ္မသင့္ပါ)၊
(၉) အျခားေသာသူမ်ားကို စြပ္စြဲလိုေသာသူႏွင့္ အမည္တူေပးလ်က္ ပါရာဇိကျဖင့္ အေၾကာင္းမဲ့ မစြပ္စြဲရ၊
(၁၀) သံဃာသင္းမခြဲရ၊
(၁၁) သံဃာသင္းခြဲျခင္းကိုလည္း အားေပးေနာက္လိုက္ မျပဳလုပ္ရ၊
(၁၂) အတူေနရဟန္းမ်ား၏ ေၾကာင္းက်ဳိးျပ ဆံုးမမႈကို မနာခံဘဲ ျပန္လွန္မေျဟဆိုရ။
(၁၃) ဒါယိကာ/မ တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ သဒၶါတရားကို မဖ်က္ဆီးရ (ကုလဒူသန)။
[ကုလဒူသန (၈) မ်ဳိးမွာ - ဒါယိကာ/မ မ်ားကို
၁- ပန္းေပးျခင္း၊
၂- သစ္သီးေပးျခင္း၊
၃- ဆပ္ျဟေပးျခင္း၊
၄- အဂၤေတေပးျခင္း (ဘိလပ္ေျမ၊ ထံုး၊ သဲ၊ အုတ္)၊
၅- ဒန္ပူေပးျခင္း၊
၆- သစ္ ဝါးတို႔ကိုေပးျခင္း၊
၇- ေဆးကုျခင္း (ေဗဒင္ေဟာ၊ ဓာတ္ရိုက္ ဓာတ္ဆင္၊ အင္းအိုင္၊ ခါးလွဲ႔၊ လက္ဖြဲ႔)၊
၈- လူတို႔၏အေစပါးခံ သတင္းစကားေပးပို႔ျခင္း။]
(ေဇာ္ထက္ေမာင္ / ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ ၂၂၇ သြယ္မွ ထုတ္ႏုတ္သည္)