ေခါင္းစဥ္မေပးပါ (No Title)
ဖိနပ္တိုက္ခဲ့တဲ့သူက သမၼတၿဖစ္ေတာ့ ကတိအတုိင္းၿပဳလုပ္ခဲ့သည့္ေနာက္ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ “ျမက္ကိုစားခဲ့တဲ့ ဒိုင္နိုေဆာ ဘ၀ကေန အေမရိကတိုက္ရဲ့ ျခေသၤ့” အျဖစ္ တကမာၻလံုးရဲ႕၁၀ နိုင္ငံေျမာက္ စီးပြားေရးနိုင္ငံၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္…
၁၉၄၅ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ဆင္းရဲသား
လယ္သမား မိသားစုဟာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို
ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္…
ဆင္းရဲလြန္းတာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးဟာ ၄ နွစ္သား
အရြယ္ကတည္းက လမ္းေပၚမွာ
ေျမပဲဆံလိုက္ေရာင္းခဲ့ရတယ္…
ဒါေတာင္ အစားနပ္မွန္မွန္ သူမစားခဲ့ရသလို အ၀တ္အထည္
လံုလံုေလာက္ေလာက္လည္း မ၀တ္ဆင္ခဲ့ရပါဘူး…
ေက်ာင္းစတက္စအရြယ္မွာ ေကာင္ေလးဟာ ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္တိုင္းအေဖာ္သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္နဲ႔
ဖိနပ္လိုက္တိုက္ခဲ့ပါတယ္…
အကယ္၍ ဖိနပ္တိုက္တဲ့သူ မရွိရင္
သူတို႔အငတ္ခံေနၾကရပါတယ္…
ေကာင္ေလး ၁၂ နွစ္အရြယ္ေရာက္စဥ္တစ္ညမွာ
ပင္းမင္းဆိုင္က သူေဌးတစ္ဦး ဖိနပ္လာတိုက္ ပါတယ္…
ေကာင္ေလး နဲ႔ အေဖာ္ေတြဟာ သူ႔ထက္ငါ
ဖိနပ္တိုက္ရဖို႔ သူေဌးဆီ ၀ိုင္းအံုသြားခဲ့ၾကတယ္…
ေကာင္ေလး ၃ေယာက္ရဲ့ ေတာင့္တေနတဲ့
မ်က္၀န္းအစံုကိုၾကည့္ျပီး သူေဌးဆံုးျဖတ္ရခက္ေနပါတယ္…
ေနာက္ဆံုးေတာ့သူေဌးကအေၾကြေစ့၂ ေစ့ကိုထုတ္ျပီး
“ဖိနပ္တိုက္ခ၂က်ပ္ေပးမယ္…ဘယ္သူဖိနပ္တိုက္ေပးမလဲ”
ဆိုျပီးေမးပါတယ္…
ဖိနပ္ တစ္ခါတိုက္မွ ျပား ၂၀ ပဲရတာ အခု ၁၀ ဆေလာက္
ပိုရမယ္ဆိုေတာ့ ေကာင္ေလး ၃ ေယာက္ရဲ့ မ်က္၀န္းေတြဟာ
အေရာင္ေတြလင္းလက္ သြားေတာ့တာေပါ့…
တစ္ေယာက္က
“က်ေနာ္တိုက္ပါရေစ.. မနက္ကတည္းက
အစာမစားရေသးပါဘူး…
စားဖို႔ ပိုက္ဆံမွ မရရင္ က်ေနာ္ ဆာျပီးေသသြားနိုင္တယ္…”
ဆိုျပီး ေျပာေလရာ…
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း
“က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာအစာျပတ္ေနတာ၃ရက္ရွိသြားပါျပီ…
အေမကလည္းေနမေကာင္းဘူး…
အိမ္အတြက္က်ေနာ္စားစရာ၀ယ္ျပန္ေပးရမွာ…
ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ညအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္
က်ေနာ္အရိုက္ခံရေတာ့မယ္” ဆိုျပီးေျပာရွာပါတယ္…
ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုး က်န္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက
သူေဌးလက္ထဲက ပိုက္ဆံကိုၾကည့္ျပီး ခဏစဥ္းစားတယ္
.ျပီးေတာ့...
“တကယ္လို႔ ဒီပိုက္ဆံ ၂ က်ပ္ က်ေနာ္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္
သူတို႔နွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တစ္က်ပ္
ေပးလိုက္ပါ့မယ္”
လို႔ေျပာေတာ့ သူေဌး နဲ႔ က်န္အေဖာ္ နွစ္ေယာက္
အံ့အားသင့္သြားၾကပါတယ္..
“သူတို႔က က်ေနာ့္ရဲ့အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြပါ…
သူတို႔တကယ္ဆာေနၾကတာပါ..က်ေနာ္ကေတာ့
ေန႔လည္တုန္းက ေျမပဲဆံေလး နည္းနည္းစားထားရေတာ့ ဖိနပ္တိုက္ဖို႔အားရွိေနပါေသးတယ္…
သူေဌးဖိနပ္ကိုက်ေနာ္တိုက္ပါရေစ…
သူေဌးေက်နပ္ေစရပါ့မယ္”
ေကာင္ေလးရဲ့စကားေၾကာင့္သူေဌးခံစားသြားရတယ္…
ေကာင္ေလးကို ဖိနပ္တိုက္ေစခဲ့ျပီး ေငြ ၂ က်ပ္ကို
ေပးလိုက္တယ္… ေကာင္ေလးက ဘာမွမေျပာဘဲ .
သူ႔အေဖာ္ နွစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္းခြဲေပးလိုက္တယ္…
ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့သူေဌးက
ေကာင္ေလးကိုရွာျပီး ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ
သူ႔ပင္းမင္းဆိုင္မွာအလုပ္၀င္ေစပါတယ္…
ညစာထမင္းပါေကၽြးခဲ့တယ္…လုပ္အားခနည္းေပမယ့္
ဖိနပ္လိုက္တိုက္တာထက္စာရင္ ပိုအဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္…
ဒါဟာ ကိုယ့္ထက္ႏြမ္းပါးတဲ့သူကို ကူညီလို႔ ရလာတဲ့
အခြင့္အေရးဆိုတာေကာင္ေလးသိတယ္…
ဒါေၾကာင့္ ေနာင္ေတြမွာလည္း အခက္အခဲရွိသူတိုင္းကို
သူတတ္စြမ္းသေလာက္ ကူညီခဲ့ပါတယ္…
ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး ဟာ ေက်ာင္းရပ္နားျပီး
အလုပ္ရံုမွာအလုပ္သမား၀င္လုပ္ခဲ့ပါတယ္…
အလုပ္သမားေတြအတြက္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးရဖို႔
သူေတာင္းဆိုခဲ့တယ္… အသက္ ၂၁ နွစ္အရြယ္မွာ
အလုပ္သမား အသင္းထဲ သူ၀င္ခဲ့တယ္…
အသက္ ၄၅ နွစ္မွာ အလုပ္သမားပါတီကို
သူတည္ေထာင္ခဲ့တယ္…
၂၀၀၂ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ
“ဒီနိုင္ငံမွာ ရိွတဲ့လူေတြအားလံုး တစ္ေန႔ကိုထမင္းသံုးနပ္
မွန္မွန္စားေစရမယ္…”
ဆိုျပီးသူေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခဲ့တယ္…
ျပည္သူအမ်ားရဲ့ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိခဲ့ျပီး
အဲ့ဒီနိုင္ငံရဲ့ ၃၅ ဦးေျမာက္ သမၼတျဖစ္လာခဲ့တယ္…
အဲ့ဒီနိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ပထမဆံုး အလုပ္သမားကေန
သမၼတျဖစ္လာခဲ့သူအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ပါတယ္…
၂၀၀၆ ခုနွစ္မွာ ဒုတိယအၾကိမ္ သမၼတအျဖစ္
ျပန္လည္အေရြးခံခဲ့ရျပီး သူသမၼတသက္တမ္း ၈ နွစ္အတြင္းမွာ
သူေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႕
အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္…
တစ္နိုင္ငံလံုမွာရွိတဲ့ ၉၃% ကေလးငယ္ေတြနဲ႔
၈၃% အရြယ္ေရာက္ျပီးသူေတြကို
တစ္န႔သံုးနပ္မွန္ေစခဲ့တဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ
“ျမက္ကိုစားခဲ့တဲ့ ဒိုင္နိုေဆာ ဘ၀ကေန
အေမရိကတိုက္ရဲ့ ျခေသၤ့” အျဖစ္ တကမာၻလံုးရဲ့
၁၀ နိုင္ငံေျမာက္ စီးပြားေရးနိုင္ငံၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္…
သူကေတာ့ တျခားလူမဟုတ္ပါဘူး…
၂၀၁၀ ခုနွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ သမၼတအျဖစ္ ရပ္နားခဲ့တဲ့
ဘရာဇီးနိုင္ငံရဲ့ သမၼတေဟာင္း
Luiz Inacio Lula da Silva ပဲျဖစ္ပါတယ္…
ဒါေၾကာင့္ဘယ္လိုဘ၀ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲ
ျဖစ္ေနပါေစ…ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘယ္ေတာ့မွဇြဲမေလွ်ာ့ပါနဲ႔…
လူတိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ဆိုတာရွိေနျပီးသားပါ…
အဲ့ဒီပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ သြားဖို႔ၾကိဳးစားရမွာကသာ
မိမိတာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္…
လင္းညိွဳ႕ေသြး( “ၾကိဳး”စာအုပ္မွ)
ဖိနပ္တိုက္ခဲ့တဲ့သူက သမၼတၿဖစ္ေတာ့ ကတိအတုိင္းၿပဳလုပ္ခဲ့သည့္ေနာက္ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ “ျမက္ကိုစားခဲ့တဲ့ ဒိုင္နိုေဆာ ဘ၀ကေန အေမရိကတိုက္ရဲ့ ျခေသၤ့” အျဖစ္ တကမာၻလံုးရဲ႕၁၀ နိုင္ငံေျမာက္ စီးပြားေရးနိုင္ငံၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္…
၁၉၄၅ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ဆင္းရဲသား
လယ္သမား မိသားစုဟာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို
ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္…
ဆင္းရဲလြန္းတာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးဟာ ၄ နွစ္သား
အရြယ္ကတည္းက လမ္းေပၚမွာ
ေျမပဲဆံလိုက္ေရာင္းခဲ့ရတယ္…
ဒါေတာင္ အစားနပ္မွန္မွန္ သူမစားခဲ့ရသလို အ၀တ္အထည္
လံုလံုေလာက္ေလာက္လည္း မ၀တ္ဆင္ခဲ့ရပါဘူး…
ေက်ာင္းစတက္စအရြယ္မွာ ေကာင္ေလးဟာ ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္တိုင္းအေဖာ္သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္နဲ႔
ဖိနပ္လိုက္တိုက္ခဲ့ပါတယ္…
အကယ္၍ ဖိနပ္တိုက္တဲ့သူ မရွိရင္
သူတို႔အငတ္ခံေနၾကရပါတယ္…
ေကာင္ေလး ၁၂ နွစ္အရြယ္ေရာက္စဥ္တစ္ညမွာ
ပင္းမင္းဆိုင္က သူေဌးတစ္ဦး ဖိနပ္လာတိုက္ ပါတယ္…
ေကာင္ေလး နဲ႔ အေဖာ္ေတြဟာ သူ႔ထက္ငါ
ဖိနပ္တိုက္ရဖို႔ သူေဌးဆီ ၀ိုင္းအံုသြားခဲ့ၾကတယ္…
ေကာင္ေလး ၃ေယာက္ရဲ့ ေတာင့္တေနတဲ့
မ်က္၀န္းအစံုကိုၾကည့္ျပီး သူေဌးဆံုးျဖတ္ရခက္ေနပါတယ္…
ေနာက္ဆံုးေတာ့သူေဌးကအေၾကြေစ့၂ ေစ့ကိုထုတ္ျပီး
“ဖိနပ္တိုက္ခ၂က်ပ္ေပးမယ္…ဘယ္သူဖိနပ္တိုက္ေပးမလဲ”
ဆိုျပီးေမးပါတယ္…
ဖိနပ္ တစ္ခါတိုက္မွ ျပား ၂၀ ပဲရတာ အခု ၁၀ ဆေလာက္
ပိုရမယ္ဆိုေတာ့ ေကာင္ေလး ၃ ေယာက္ရဲ့ မ်က္၀န္းေတြဟာ
အေရာင္ေတြလင္းလက္ သြားေတာ့တာေပါ့…
တစ္ေယာက္က
“က်ေနာ္တိုက္ပါရေစ.. မနက္ကတည္းက
အစာမစားရေသးပါဘူး…
စားဖို႔ ပိုက္ဆံမွ မရရင္ က်ေနာ္ ဆာျပီးေသသြားနိုင္တယ္…”
ဆိုျပီး ေျပာေလရာ…
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း
“က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာအစာျပတ္ေနတာ၃ရက္ရွိသြားပါျပီ…
အေမကလည္းေနမေကာင္းဘူး…
အိမ္အတြက္က်ေနာ္စားစရာ၀ယ္ျပန္ေပးရမွာ…
ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ညအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္
က်ေနာ္အရိုက္ခံရေတာ့မယ္” ဆိုျပီးေျပာရွာပါတယ္…
ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုး က်န္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးက
သူေဌးလက္ထဲက ပိုက္ဆံကိုၾကည့္ျပီး ခဏစဥ္းစားတယ္
.ျပီးေတာ့...
“တကယ္လို႔ ဒီပိုက္ဆံ ၂ က်ပ္ က်ေနာ္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္
သူတို႔နွစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တစ္က်ပ္
ေပးလိုက္ပါ့မယ္”
လို႔ေျပာေတာ့ သူေဌး နဲ႔ က်န္အေဖာ္ နွစ္ေယာက္
အံ့အားသင့္သြားၾကပါတယ္..
“သူတို႔က က်ေနာ့္ရဲ့အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြပါ…
သူတို႔တကယ္ဆာေနၾကတာပါ..က်ေနာ္ကေတာ့
ေန႔လည္တုန္းက ေျမပဲဆံေလး နည္းနည္းစားထားရေတာ့ ဖိနပ္တိုက္ဖို႔အားရွိေနပါေသးတယ္…
သူေဌးဖိနပ္ကိုက်ေနာ္တိုက္ပါရေစ…
သူေဌးေက်နပ္ေစရပါ့မယ္”
ေကာင္ေလးရဲ့စကားေၾကာင့္သူေဌးခံစားသြားရတယ္…
ေကာင္ေလးကို ဖိနပ္တိုက္ေစခဲ့ျပီး ေငြ ၂ က်ပ္ကို
ေပးလိုက္တယ္… ေကာင္ေလးက ဘာမွမေျပာဘဲ .
သူ႔အေဖာ္ နွစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္းခြဲေပးလိုက္တယ္…
ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့သူေဌးက
ေကာင္ေလးကိုရွာျပီး ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ
သူ႔ပင္းမင္းဆိုင္မွာအလုပ္၀င္ေစပါတယ္…
ညစာထမင္းပါေကၽြးခဲ့တယ္…လုပ္အားခနည္းေပမယ့္
ဖိနပ္လိုက္တိုက္တာထက္စာရင္ ပိုအဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္…
ဒါဟာ ကိုယ့္ထက္ႏြမ္းပါးတဲ့သူကို ကူညီလို႔ ရလာတဲ့
အခြင့္အေရးဆိုတာေကာင္ေလးသိတယ္…
ဒါေၾကာင့္ ေနာင္ေတြမွာလည္း အခက္အခဲရွိသူတိုင္းကို
သူတတ္စြမ္းသေလာက္ ကူညီခဲ့ပါတယ္…
ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး ဟာ ေက်ာင္းရပ္နားျပီး
အလုပ္ရံုမွာအလုပ္သမား၀င္လုပ္ခဲ့ပါတယ္…
အလုပ္သမားေတြအတြက္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးရဖို႔
သူေတာင္းဆိုခဲ့တယ္… အသက္ ၂၁ နွစ္အရြယ္မွာ
အလုပ္သမား အသင္းထဲ သူ၀င္ခဲ့တယ္…
အသက္ ၄၅ နွစ္မွာ အလုပ္သမားပါတီကို
သူတည္ေထာင္ခဲ့တယ္…
၂၀၀၂ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ
“ဒီနိုင္ငံမွာ ရိွတဲ့လူေတြအားလံုး တစ္ေန႔ကိုထမင္းသံုးနပ္
မွန္မွန္စားေစရမယ္…”
ဆိုျပီးသူေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခဲ့တယ္…
ျပည္သူအမ်ားရဲ့ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိခဲ့ျပီး
အဲ့ဒီနိုင္ငံရဲ့ ၃၅ ဦးေျမာက္ သမၼတျဖစ္လာခဲ့တယ္…
အဲ့ဒီနိုင္ငံရဲ့သမိုင္းမွာ ပထမဆံုး အလုပ္သမားကေန
သမၼတျဖစ္လာခဲ့သူအျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ပါတယ္…
၂၀၀၆ ခုနွစ္မွာ ဒုတိယအၾကိမ္ သမၼတအျဖစ္
ျပန္လည္အေရြးခံခဲ့ရျပီး သူသမၼတသက္တမ္း ၈ နွစ္အတြင္းမွာ
သူေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႕
အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တယ္…
တစ္နိုင္ငံလံုမွာရွိတဲ့ ၉၃% ကေလးငယ္ေတြနဲ႔
၈၃% အရြယ္ေရာက္ျပီးသူေတြကို
တစ္န႔သံုးနပ္မွန္ေစခဲ့တဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ
“ျမက္ကိုစားခဲ့တဲ့ ဒိုင္နိုေဆာ ဘ၀ကေန
အေမရိကတိုက္ရဲ့ ျခေသၤ့” အျဖစ္ တကမာၻလံုးရဲ့
၁၀ နိုင္ငံေျမာက္ စီးပြားေရးနိုင္ငံၾကီးျဖစ္ေစခဲ့တယ္…
သူကေတာ့ တျခားလူမဟုတ္ပါဘူး…
၂၀၁၀ ခုနွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ သမၼတအျဖစ္ ရပ္နားခဲ့တဲ့
ဘရာဇီးနိုင္ငံရဲ့ သမၼတေဟာင္း
Luiz Inacio Lula da Silva ပဲျဖစ္ပါတယ္…
ဒါေၾကာင့္ဘယ္လိုဘ၀ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲ
ျဖစ္ေနပါေစ…ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဘယ္ေတာ့မွဇြဲမေလွ်ာ့ပါနဲ႔…
လူတိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတိုင္ဆိုတာရွိေနျပီးသားပါ…
အဲ့ဒီပန္းတိုင္ကိုေရာက္ေအာင္ သြားဖို႔ၾကိဳးစားရမွာကသာ
မိမိတာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္…
လင္းညိွဳ႕ေသြး( “ၾကိဳး”စာအုပ္မွ)
No comments:
Post a Comment